İş Sözleşmesinde Haklı nedenle fesih; iş sözleşmesinin taraflarından birinin kanun tarafından kendisine tanınan haklı sebebin varlığı halinde, sözleşmeyi derhal sona erdirme hakkı tanıyan işlemdir. Kanunda sayılan sebeplerden birinin mevcudiyeti halinde, kendisinden haklı neden sebebiyle sözleşmeye bağlı kalması beklenemeyen tarafa tanınan hak olarak da tanımlanabilir.
İş Sözleşmesinde Haklı nedenle fesih hakkını kullanacak tarafın hangi tür sözleşmeye tabi olduğunu öncelikle belirlemesi gerekmektedir. Kişi Türk Borçlar Kanununa tabi ise 435. Maddeye dayanarak, İş Kanuna tabi ise 24,25 ve 26.maddelerine dayanarak haklı nedenle fesih hakkını kullanabilecektir. İş Kanunu Madde 24 ve 25’te işçi ve işveren için haklı sebepler sayılmıştır. İK Madde 24’te sayılan İşçinin Haklı Nedenle Feshi adlı yazıma ulaşmak için tıklayınız.
Haklı Nedenle Fesihte Süre
Haklı nedenle fesih beyanında bulunacak olan tarafın ayrıca kanunda belirtilen sürelere uyması gerekmektedir. İş Kanunu madde 26/1’de derhal fesih halinde sürelere yer verilmiştir. Kanun hükmüne göre haklı fesih hakkını kullanacak olana tarafın haklı feshe sebep olan durumu öğrendiği günden itibaren 6 iş günü içinde bu hakkını kullanması gerekmektedir. Bu sürenin geçmesi halinde kullanılmayacağı belirtilmiştir. İş sözleşmesinde haklı nedenle fesih TBK’da ise sürelerle ilgili düzenleme bulunamaması zamanaşımına tabi olmadığı anlamına gelmeyeceği için, bu hakkı kullanacak tarafın geciktirme olmaksızın kullanmasında yarar vardır.
İş Kanunu Madde 26/1 – “24 ve 25 inci maddelerde gösterilen ahlak ve iyi niyet kurallarına uymayan hallere dayanarak işçi veya işveren için tanınmış olan sözleşmeyi fesih yetkisi, iki taraftan birinin bu çeşit davranışlarda bulunduğunu diğer tarafın öğrendiği günden başlayarak altı iş günü geçtikten ve her halde fiilin gerçekleşmesinden itibaren bir yıl sonra kullanılamaz. Ancak işçinin olayda maddi çıkar sağlaması halinde bir yıllık süre uygulanmaz.”
Haklı Nedenle Fesihte Şekil Zorunluluğu
Haklı nedenle fesih hakkını kullanan tarafın irade beyanını yazılı olarak karşı tarafa iletmek zorundadır. TBK madde 435’te bu zorunluluk açıkça dile getirilmiş olup bu hükmün İş Kanunu için de geçerli olduğunun kabulü gerekir. Yazılı beyan yalnız geçerlilik şartı için değil ayrıca ispat için de büyük önem taşımaktadır. İş Sözleşmesinde Haklı nedenle fesihe dayanan taraf yazılı beyanında dürüstlük kurallarına göre artık ondan katlanması beklenmeyen nedenleri açıkça dile getirmelidir. Aksi takdirde yazılı beyanına eklemediği nedenleri sonradan eklemesi kabul edilemeyecektir.
Haklı Nedenle Feshin Sonuçları
Haklı nedenle sözleşmenin feshi halinde, TBK’ya tabi taraf açısından haklı nedenle fesih neticesinde elde edilebilecek tazminat TBK madde 437’de düzenlenmiştir. TBK madde 437’ye göre haklı nedenle fesih halinde, işçi için çalışmaya devam etseydi elde edeceği menfaatlerin tazminatı gündeme gelecektir. Aynı durumun işveren için değerlendirirsek, onun tazminat talebi yeni bir işçi buluncaya kadar yaptığı masraflar ve kaybettiği menfaatlerin etrafında şekillenecektir.
Türk Borçlar Kanunu Madde 437- “Haklı fesih sebepleri, taraflardan birinin sözleşmeye uymamasından doğmuşsa o taraf, sebep olduğu zararı, hizmet ilişkisine dayanan bütün haklar göz önünde tutularak, tamamen gidermekle yükümlüdür. Diğer durumlarda hâkim, bütün durum ve koşulları göz önünde tutarak haklı sebeple feshin maddi sonuçlarını serbestçe değerlendirir.”
İş Kanunu Madde 26/2’de haklı nedenle fesihte bulunana tarafın, kusuruyla sözleşmenin feshine sebep olan tarafta yönelik tazminat talebinde bulunabileceği düzenlenmiştir. İş Kanunu Madde 26/2 – “Bu haller sebebiyle işçi yahut işverenden iş sözleşmesini yukarıdaki fıkrada öngörülen süre içinde feshedenlerin diğer taraftan tazminat hakları saklıdır.”
İlginizi çekebilecek diğer makalelerimiz.
Henüz Yorum Yok